Në narrativën e Blushit audienca mbetet e bllokuar dhe e përhumbur në brendinë e një labirinti narrativ ku viktimizimi i njërës palë shërben për të fshehur, dhe madje për të legjitimuar, harresën e “tjetrit”.
Në këtë shkrim, autori trajton ndikimin e të ashtuquajturit "Islam politik" (Islamokracisë) dhe "Islamofobisë" në praktikën dhe perceptimin e fesë islame në Kosovën e pasluftës.
"Epoka e Errët" e supozuar ishte në fakt një periudhë e ndritur për qytetërimin islam, duke sjellë shpikje të rëndësishme, të cilat ndikuan thellësisht në zhvillimin e botës moderne, ndërsa Evropa ishte në errësirë injorance.
Përpjekja e qeverisë së Starmer për ta përkufizuar Islamofobinë është një sipërmarrje e caktuar të dështojë, përderisa ajo vijon të kriminalizojë muslimanët që shprehin hapur bindjet e tyre politike.
Ndërsa Perëndimi përballet me sfida në qeverisje dhe diplomaci, diplomatët muslimanë po mbushin në këtë vakum duke udhëhequr përpjekjet globale për arritjen e marrëveshjeve të rëndësishme dhe promovimin e paqes.
Gjenocidi nuk është një fenomen i izoluar, por një model i përsëritur i spastrimit etnik dhe represionit, shpesh i justifikuar nga ideologji supremaciste dhe interesa gjeopolitike.