Nga Zena Al Tahhan, TRT World
Para gjenocidit të Izraelit në Gazën e rrethuar, Nakba e vitit 1948 – ose spastrimi etnik i Palestinës nga milicitë zioniste – kishte shënuar kapitullin më të errët të dhunës dhe zhvendosjes masive që palestinezët kishin përjetuar, deri më sot. Sot, gati dy vjet pas luftës së tmerrshme të Izraelit kundër Gazës, krahas një sulmi paralel ushtarak në Bregun Perëndimor të pushtuar, ajo histori tashmë është eklipsuar.
Shkalla e vrasjeve, shkatërrimeve dhe represionit sistematik të Izraelit ka thyer çdo kufi të së kaluarës, duke i zhytur palestinezët në një fazë krejtësisht të re dhe në mënyrë të pakrahasueshme më shkatërruese të pushtimit izraelit.
Vuajtjet që palestinezët po durojnë tani nuk mund të krahasohen as me vetë Nakbën.
Gjatë nëntëmbëdhjetë muajve të fundit, Izraeli e ka shndërruar Gazën, dikur një enklavë bregdetare e gjallë me dy milionë banorë, në kampin më të madh të shfarosjes dhe përqendrimit në botë. Në një ferr të vërtetë mbi tokë.
Nuk ka fjalë të mjaftueshme për të përshkruar tmerret që kanë duruar të mbijetuarit e këtij gjenocidi: varre masive, trupa të gjymtuar fëmijësh pa kokë e pa gjymtyrë, britmat e burrave, grave dhe fëmijëve të përfshirë nga flakët, uria e qëllimshme, zhdukja e familjeve dhe brezave të tërë, shkatërrimi i shtëpive, shkollave dhe spitaleve.
Çdo gjurmë jete po fshihet sistematikisht.
Ky nuk është “dëm kolateral”. Është një fushatë e llogaritur dhe e organizuar shfarosjeje. Është vrasje dhe shkatërrim industrial, në masë, e kryer në bashkëpunim me qeveritë dhe përfituesit korporativë më të fuqishëm në botë. Nga Shtetet e Bashkuara dhe Mbretëria e Bashkuar e deri te Franca, Gjermania dhe Kanadaja, qeveritë perëndimore e kanë mundësuar dhe armatosur këtë sulm të egër.
Kontraktorë të mbrojtjes si “Raytheon” dhe “Lockheed Martin”, gjigantë financiarë dhe kompani globale teknologjike e mediatike mbajnë të gjithë përgjegjësi. Qindra, në mos mijëra, pronarë biznesesh dhe punonjës fitojnë para nga derdhja e gjakut palestinez.
Izraeli po anekson Bregun Perëndimor
Në Bregun Perëndimor të pushtuar, forcat okupuese izraelite dhe kolonët e paligjshëm hebrenj vrasin, plagosin dhe arrestojnë palestinezët çdo ditë pa u ndëshkuar. Prej më shumë se një vit e gjysmë, mbi tre milionë palestinezë jetojnë në një bllokadë de facto.
Qytetet dhe fshatrat janë të rrethuar nga mbylljet ushtarake izraelite, pikat e kontrollit dhe vendbanimet e paligjshme, duke u kthyer secili prej tyre efektivisht në një burg më vete.
Izraeli e ka përdorur luftën në Gaza si pretekst për të përshkallëzuar aneksimin e tij të paligjshëm të Bregut Perëndimor të pushtuar. Dekada të bashkëfajësisë ndërkombëtare e kanë bërë të mundur këtë moment: dëbimin me forcë të dhjetëra komuniteteve palestineze, vjedhjen e sipërfaqeve të paprecedenta të tokës palestineze, zgjerimin e vendbanimeve dhe postave ushtarake të paligjshme dhe shkatërrimin e shtëpive palestineze me ritme rekord.
Vjedhja e tokës nuk kërkon më urdhëra zyrtarë ushtarakë izraelitë të lëshuar për pronarët, por është reduktuar në veprimin e një koloni të armatosur izraelit që ngre një tendë në një kodër dhe merr nën kontroll sipërfaqe të mëdha toke. Kjo po ndodh jo vetëm në Zonën C – 60 për qind e Bregut Perëndimor të pushtuar që është nën kontrollin e plotë të ushtrisë dhe kolonëve – por gjithnjë e më shumë në Zonën B, nominalisht nën juridiksionin e Autoritetit Palestinez (AP), sipas Marrëveshjeve të Oslos. Palestinezët tani janë të kufizuar në vetëm 18 për qind të Bregut Perëndimor të pushtuar, i njohur si Zona A. Kjo është më shumë se thjesht pushtim, është aneksim në kohë reale.
Midis 1 nëntorit 2023 dhe 31 tetorit 2024, Izraeli vodhi një rekord prej 24,193 dynymësh (rreth 24.2 kilometra katrorë) tokë në Bregun Perëndimor, ekuivalente me 18,300 fusha futbolli, dhe e shpalli atë tokë shtetërore. Në të njëjtën periudhë, ai miratoi ndërtimin e mbi 30,000 apartamenteve të reja të paligjshme për kolonët në Bregun Perëndimor të pushtuar dhe Jerusalemin Lindor. Paralelisht, u ndërtuan të paktën 49 vendbanime të reja kolonësh izraelitë, krahasuar me një mesatare vjetore prej tetë të rejash gjatë dekadës së fundit. Shumë nga këto vendbanime janë ndërtuar në tokat e fshatrave palestineze të dëbuara me forcë, ku të paktën 47 fshatra palestineze në Zonën C të Bregut Perëndimor janë zbrazur plotësisht që nga 7 tetori 2023.
Ndërsa palestinezët shënojnë 77-vjetorin e Nakbës, ushtria izraelite po shkatërron më shumë se 100 ndërtesa banimi në kampet e refugjatëve të Nur Shamsit dhe Tulkaremit, të ngritura në vitet pas 1948.
Më shumë se 40,000 palestinezë nga Jenini dhe Tulkaremi mbeten të zhvendosur, ndërsa kampet e tyre janë kthyer në rrënoja të pabanueshme. Qindra ushtarë të armatosur rëndë, automjete ushtarake të blinduara dhe buldozerë pushtojnë qendrat e qyteteve dhe kampet e refugjatëve, duke terrorizuar banorët dhe paralizuar jetën e përditshme. Në shkurt, ushtria izraelite njoftoi se do të qëndronte në këto zona për vitin e ardhshëm, duke futur tanke të blinduara në qytetin e Jeninit për herë të parë në 23 vjet.
Duhet kuptuar qartë se ajo që miliona palestinezë në Gazën e rrethuar, Jerusalemin Lindor të pushtuar dhe Bregun Perëndimor të pushtuar po durojnë sot nga Izraeli nuk ka asnjë precedent.
Ndërsa Nakba shënoi fillimin e zhveshjes nga toka, ky moment pasqyron shprehjen e saj më ekstreme deri tani.
Ndërsa një e treta e popullsisë totale palestineze midis lumit dhe detit po asgjësohet, zhvendoset dhe vdes urie në Gaza, Palestina, në formën e saj historike dhe të tanishme, po fshihet.
Dhe ndërsa bota po bëhet gjithnjë e më imune ndaj imazheve të palestinezëve që vriten në mënyrat më të tmerrshme – veçanërisht në Gaza – palestinezët e kuptojnë shumë mirë se, në terren, ata janë të vetëm përballë një prej projekteve më të dhunshme dhe të qëndrueshme koloniale në historinë moderne, ashtu siç kanë qenë për gati një shekull.
Solli në shqip Observer.al
Zena Al Tahhan është një gazetare e pavarur me bazë në Bregun Perëndimor të pushtuar.
